پایش تغییرات مکانی و زمانی تولید گیاهی از طریق محاسبه و تعمیم شاخص‌های گیاهی مبتنی بر ماهواره لندست 8 (مطالعه موردی: مرتع مرجن بروجن)

برآورد زی‌توده گیاهی از متغیرهای کلیدی مورد نیاز برای درک سیستم­های زیست‌محیطی می­باشند. در این راستا و با هدف بررسی تغییرات زمانی تولید گیاهی در واحدهای مدیریتی مختلف در مرتع مرجن بروجن این تحقیق انجام شد. در این تحقیق سعی شد اثر دوره رویشی گیاه و در نتیجه اثر زمان در مدل برآورد تولید گیاهی از بین رود، در نتیجه مدلی ارائه شد که در تمام فصل رویش و برای زمان­هایی هم که نمونه زمینی در دست نبود دارای قدرت برآورد مناسبی می­باشد. بدین منظور، تولید گیاهی در 19 نقطه نمونه برداری در طول ترانسکتی به طول 10 کیلومتر اندازه­گیری شد. در هر نقطه  5 کوادرات به صورت کوادراتی مرکزی و چهار کوادرات در چهار جهت اصلی اطراف کوادرات مرکزی بود (در مجموع 95 کوادرات در یک دوره) و نقاط نمونه­برداری با فواصل 400-1000متر از یکدیگر قرار داشتند. اندازه­گیری­ها در طی 4 دوره عملیات صحرایی (مجموعاً 380 کوادرات)، تکرار شد. در مرحله بعد با استفاده از روابط رگرسیونی بین تولید زمینی که در 4 دوره اندازه­گیری شده بود و شاخص­های گیاهی حاصل از داده­های لندست 8 مدل برآورد تولید منطقه به‌دست آمد. این مدل علاوه بر 4 زمان برای 4 زمان دیگر که نمونه زمینی در دست نبود تعیمم یافت و نقشه تولید گیاهی در 8  زمان طی فصل رویش تهیه شد. در این تحقیق نتایج آنالیر آماری به­منظور تعیین مناسب­ترین شاخص­های گیاهی حاصل از داده­های لندست 8 در برآورد تولید گیاهی نشان داد، شاخص­ ARVI، با ضریب تبیین 61/0 مناسب­ترین شاخص گیاهی بود. نهایتاً با استفاده از نقشه­های تهیه شده، تولید گیاهی برای تمام دوره­ها به­تفکیک واحد مدیریتی محاسبه شد. نتایج نشان داد مرتع مرجن در اردیبهشت ماه در اوج رویش بوده و بیشترین مقدار تولید گیاهی را دارا می­باشد. در این منطقه تغییرات تولید گیاهی طی فصل رویش در تمام واحدهای بهره­برداری هماهنگ می­باشد و تولید گیاهی دارای ناهمگنی مکانی می­باشد. به‌علاوه یکی از واحدهای بهره­برداری که دارای یک بهره­بردار مستقل می­باشد دارای تفاوت به نسبت چشم­گیر در مقدار تولید گیاهی در تمام زمان­ها نسبت به واحدهای بهره­برداری دیگر می­باشد. به‌علاوه پایداری بیشتری در تولید طی فصل رویش در این واحد بهره­برداری داشتیم.